Trasa żółta - Punkt 13.
Klub Sportowy „Siarka” Tarnobrzeg i zabudowa szeregowa przy al. Niepodległości
Klub Sportowy „Siarka” Tarnobrzeg założony został w 1957 roku. Zawodnicy klubu reprezentują Tarnobrzeg w barwach nawiązujących do kolorów górniczych – zielono-czarno-żółtych. Zawodnicy „Siarki” Tarnobrzeg na przestrzeni 60-letniej historii istnienia Klubu zapisywali się złotymi zgłoskami w historii podkarpackiego i polskiego sportu. W „Siarce” grali reprezentanci wielu dyscyplin sportu. Najwięcej splendoru przynieśli tarnobrzeskiemu klubowi piłkarze, ale nie należy zapominać także o przedstawicielach innych dyscyplin: koszykówki, siatkówki czy tenisa stołowego. Aktualna, kobieca drużyna w tenisie stołowym jest 27-krotnym Drużynowym Mistrzem Polski. W przeszłości w K.S. „Siarka” Tarnobrzeg istniały również sekcja: pływania i kajakowa, której zawodnicy także pięknie zapisali się w historii tarnobrzeskiego klubu. Jedną z najbardziej znanych i cenionych osób, która miała ogromne zasługi dla rozwoju Klubu i sportu w mieście był Edward Mikusiński. Sportowiec, trener i działacz sportowy, Honorowy Prezes K.S. „Siarka”. W uznaniu zasług 18 października 2018 roku Rada Miasta Tarnobrzega nadała nazwę stadionowi piłkarskiemu nazwę „Stadion Miejski imienia Edwarda Mikusińskiego”. Obiekty sportowe przy al. Niepodległości 2, służą nadal klubowi i mieszkańcom miasta. W uznaniu zasług jakie położył Administratorem tych obiektów jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji im. Alfreda Freyera. Równolegle do stadionu po przeciwnej stronie al. Niepodległości znajduje się zabudowa szeregowa 32 domów jednorodzinnych. „Szeregówki” zwane też „aleją śmietankową” powstały w 1958 roku jako mieszkania dla aktualnej i przyszłej kadry kierowniczej Kopalni.
Skręcamy w lewo, w ulicę 1-Maja i idziemy wzdłuż niej. Po prawej stronie ulicy mijamy zabudowania Klubu Sportowego „Siarka”. Po ok. 150 m dochodzimy do stojącego po naszej lewej stronie obelisku postawionego „w hołdzie poległym w czasie I i II Wojny Światowej”. Odsłonięty 11 listopada 2006 roku, stoi na miejscu rozebranego w 1991 roku po zmianach ustrojowych w Polsce, pomnika „Ku czci poległych o utrwalenie władzy ludowej” tzw. „Pistoletu”. Dalej za pomnikiem, będący przebudowie, budynek dawnego Klubu „Tapima”.
 13. Punkt widokowy |
 |
15. „Tapima”  |