Kalendarz

Najbliższe wydarzenia

  • 1 lutego 2020 (sobota)

    Akatyst ku czci Bogurodzicy

    W sobotę 1 lutego, w wigilię Ofiarowania Pańskiego, w ramach cyklu koncertów „Muzyka u Matki Bożej Dzikowskiej” u dominikanów w Tarnobrzegu o godz. 19.00 zostanie wykonany Akatyst ku czci Bogurodzicy. Akatyst to uroczysty hymn maryjny, popularny w maryjnych nabożeństwach Kościoła prawosławnego, przypominający w pewnych aspektach Godzinki czy Różaniec, odprawiane w Kościele rzymsko-katolickim. Już od wczesnego chrześcijaństwa kult Matki Bożej żywo wyrażał się nie tylko w liturgicznych świętach, ale także w komponowaniu pieśni i poezji opiewających cnoty Najświętszej Dziewicy. Jednym z najpiękniejszych zabytków tej twórczości jest Akatyst ku czci Bogurodzicy. Słowo „akathistos” oznacza po grecku nabożeństwo, składające się z pieśni pochwalnych ku czci Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i świętych, śpiewane przez chór liturgiczny na stojąco. W tej postawie wyraża się gotowość do zaświadczenia o cnotach Matki Bożej i chęć oddania czci jej osobie. Treść tego uroczystego hymnu koncentruje się wokół tematu osoby Maryi w relacji do tajemnicy Słowa Wcielonego – Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła. Dlatego też Maryja przedstawiania jest w poetyckim tekście Akatystu zarówno jako pokorna służebnica Boża, jak i Matka i Orędowniczka Kościoła, napełniona od początku swego życia Duchem Świętym. Pierwsza połowa hymnu dotyczy tajemnic narodzenia Chrystusa oraz zdarzeń z nim związanych z perspektywy Najświętszej Dziewicy. Druga połowa zaś ma za przedmiot nadprzyrodzone skutki przyjścia Zbawiciela na ziemię i podkreślenie roli, jaką w nich odegrała Boża Rodzicielka. Akatyst składa się z 24 zwrotek zaczynających się od kolejnych liter alfabetu greckiego. Każda strofa zaczyna się od zapowiedzi konkretnego wydarzenia lub tematu, który kieruje naszą myśl ku wnętrzu tajemnicy. Pozdrowienia i wezwania litanijne każdego wersetu, rozpoczynają się od słowa „chaire” („witaj”, „bądź pozdrowiona”, „raduj się”). Około VIII wieku akatyst został przeniesiony także na Zachód, stając się inspiracją pobożności maryjnej średniowiecza. Został następnie przetłumaczony na wiele języków, w tym na język polski. Na podstawie śpiewanej od co najmniej tysiąca lat tej samej formy powstawały i nadal powstają nowe akatysty ku czci Maryi Dziewicy i innych świętych. Taki też nowy akatyst ku czci Bogurodzicy, ułożył współcześnie ks. Józef Roman Maj, a prawosławny kantor bizantyjski – Marcin Abijski – stworzył do niego muzykę, posługując się tradycyjnymi, starożytnymi formułami melodycznymi greckiej muzyki liturgicznej oraz wykorzystując całe bogactwo greckiej sztuki śpiewu jednogłosowego. Śpiewacy korzystają z greckiego systemu ośmiu skal, podziału oktawy na 72 części oraz zachowanej tradycyjnie rytmiki hymnicznej wraz z ozdobnikami. Marcin Abijski – doktor nauk teologicznych, z wyróżnieniem ukończył studia na wydziale Muzyki Bizantyńskiej Ateńskiego Konserwatorium Narodowego oraz na wydziale Teologii Społecznej Narodowego Uniwersytetu Ateńskiego, jest absolwentem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Muzykę bizantyjską zgłębiał pod okiem Georgiosa Chatzichronoglou – Archonta Hymnodosa Wielkiego Kościoła (Patriarchatu Konstantynopola) oraz ateńskiego protopsalty Konstantinosa Papachristodoulou. Jako muzykolog, dyrygent i śpiewak zajmuje się badaniem koneksji między muzyką bizantyjską, a staroruską monodią, szczególnie w aspekcie praktyki liturgicznej. Propagując tradycyjną, oryginalną muzykę bizantyjską w Polsce i za granicą, prowadzi liczne warsztaty i wykłady oraz uczestniczy w konferencjach naukowych dotyczących dawnych form muzyki liturgicznej. Jako ekspert zapraszany jest regularnie na św. Górę Athos, gdzie prowadzi zajęcia ze śpiewu bizantyjskiego dla hagioryckich mnichów. Jest autorem muzyki grecko-bizantyńskiej do polskiego „Akatystu do Przenajświętszej Bogarodzicy”. W roku 2016 skomponował muzykę bizantyńską do polskiego przekładu kondakionu św. Romana Melodosa „O nawróconej”, łącząc tym samym muzykę grecko-bizantyńską z językiem polskim. Schola Cantorum Minorum Chosoviensis – istnieje od 1996 roku. Głównym obszarem zainteresowania i aktywności artystycznej zespołu jest śpiew chorału gregoriańskiego. Ponadto zespół wykonuje repertuar wczesnej polifonii wokalnej oraz pieśni tradycyjne. Kierownikiem muzycznym zespołu jest Sławomir Witkowski, absolwent Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, kantor parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie. Podstawowym celem, jaki stawia sobie schola, jest śpiew podczas liturgii. Prezentując swój repertuar podczas koncertów, śpiewacy dokładają starań, aby wykonywany program ściśle był związany z aktualnym momentem roku liturgicznego. Śpiewane przez scholę utwory opracowane są najczęściej na podstawie własnych badań nad średniowiecznymi rękopisami. Koncert odbędzie się dzięki finansowemu i merytorycznemu wsparciu sponsorów: Prezydenta Miasta Tarnobrzeg, Zakładów Chemicznych „Siarkopol” sp. z o.o. i Tarnobrzeskiego Domu Kultury.    
  • 2 lutego 2020 (niedziela)

    spektakl pt: „KARTOTEKA” wg Tadeusza Różewicza

    Tarnobrzeski Dom Kultury zaprasza na spektakl pt: „KARTOTEKA” wg Tadeusza Różewicza w wykonaniu Amatorskiego Teatru Dramatycznego im. Józefa Żmudy w Stalowej Woli w reżyserii Marii Bembenek. Główny bohater dramatu były partyzant, człowiek bez imienia, a zarazem mający wiele imion, bez nazwiska, bez wieku bez zawodu, jest więc równocześnie nikim i każdym. Sposób przedstawienia jego biografii symbolicznie określa tytuł dramatu – jak w kartotece, życiorys i osobowość tego człowieka budują luźne fiszki z zapisanymi informacjami, które nie łączą się w spójną całość. Na utwór składają się wyrywkowe, nie powiązane ze sobą sceny z jego życia. Główny bohater jest reprezentantem pokolenia powojennego do którego przynależał Różewicz. „Kartoteka” jest pierwszym dramatem Tadeusza Różewicza. Tekst powstał w latach 1958 – 59. Doczekał się kilkudziesięciu realizacji scenicznych w kraju i za granicą. Premiera spektaklu odbyła się 3 czerwca 2019r. w Miejskim Domu Kultury w Stalowej Woli. Zapraszamy 2 lutego 2020 roku (niedziela) o godz. 16:00 Tarnobrzeski Dom Kultury, sala widowiskowa Bezpłatne wejściówki do odebrania w TDK od 20 stycznia 2019 r.
  • 7 lutego 2020 (piątek)

    Warsztaty Kryptografii - „Od Cezara Do Enigmy”

      Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega zaprasza na warsztaty kryptografii – „Od Cezara Do Enigmy” uczniów szkół podstawowych. Podczas warsztatów będzie można poznać historię kryptografii oraz podstawowe metody szyfrowania i deszyfracji tekstu. Na zajęciach praktycznych będziemy uczyć kodować własnoręcznie zapisane wiadomości za pomocą skytale, szyfru Cezara i jego modyfikacji, szyfru polialfabetycznego oraz szyfrów kwadratowych. Warsztaty odbędą się 7 lutego 2020 r. w godz. 9:00 – 14:00 w siedzibie Muzeum – Zamek Tarnowskich w Dzikowie – ul. Sandomierska 27. Zapisy grup prowadzi Krzysztof Gorczyca – kustosz Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega; telefon: (15) 823 79 99 w 23, e-mail: krzysztof.gorczyca@mhmt.pl Wstęp 7 zł Serdecznie zapraszamy na nasze warsztaty
  • 7 lutego 2020 (piątek)

    Promocja książki „Moje podróże” Walerii Tarnowskiej

    Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Michała Marczaka w Tarnobrzegu oraz Towarzystwo Przyjaciół Tarnobrzega zapraszają na promocję książki Walerii hr. Tarnowskiej „Moje podróże”,   Jesienią ubiegłego roku minęła 170 rocznica śmierci hr. Walerii Tarnowskiej, współtwórczyni Kolekcji Dzikowskiej. Z tej okazji Towarzystwo Przyjaciół Tarnobrzega wydało interesujący zapis jej podróży do Włoch z lat 1803-1804, którą pani na Dzikowie odbyła w towarzystwie swojego ojca Waleriana Stroynowskiego oraz męża Jana Feliksa Tarnowskiego. Podobnie jak pisane przez hrabinę przez całe jej życie pamiętniki, tekst powstał w języku francuskim i nigdy wcześniej nie ukazał się w polskiej wersji językowej. Tłumaczenia dokonała tarnobrzeżanka, Monika Chwałek-Oczkowska, świetna tłumaczka, autorka wielu artykułów na temat Walerii Tarnowskiej, współautorka kilku słowników polsko-francuskich. „Moje podróże” powstały z myślą o maleńkiej córeczce Tarnowskich, Rozalii i są opisem miejsc i zabytków, jakie Tarnowscy zwiedzali w Italii, a także relacją ze spotkań z wieloma czołowymi postaciami ówczesnego życia politycznego i artystycznego, min. z papieżem Piusem VII, Letycją Bonaparte, matką cesarza Napoleona I, czy rzeźbiarzem Antonio Canovą.  „Moje podróże” ukazują nieprzeciętną osobowość Walerii Tarnowskiej - skromnej, pełnej pokory kobiety, a jednocześnie wybitnej obserwatorki i znawczyni sztuki.  Tekst książki wzbogacają piękne ryciny z epoki. Książka ukazuje się w bibliofilskim nakładzie 170 egzemplarzy. Honorowym patronem wydania jest Prezydent m. Tarnobrzega Dariusz Bożek.     
  • 14 lutego 2020 (piątek)

    Promocja książki Elżbiety Domoradzkiej pt. „Moje drogi do świętych”

    Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. M. Marczaka zaprasza na promocję książki Elżbiety Domoradzkiej pt. „Moje drogi do świętych”, która odbędzie się 14 lutego 2020 roku o godz. 17.30 w Bibliotece Głównej. Pani Elżbieta Domoradzka urodziła się w Nowym Sączu, od wielu lat mieszka w Tarnobrzegu. Jest nauczycielką matematyki w Zespole Szkół nr 1 im. ks. kard. Stefana Wyszyńskiego w Tarnobrzegu. Uwielbia podróże i kino. Czci św. o. Pio i św. Jana Pawła II. Książka „Moje drogi do świętych” jest wyrazem jej wieloletnich zainteresowań – „Zawsze lubiłam pisać wspomnienia, sprawozdania z podróży, relacje z różnych uroczystości, kroniki z wycieczek szkolnych, czy po prostu notatki z wydarzeń, które odciskały na moim życiu trwały ślad. Uzbierało się także kilkanaście tekstów dotyczących św. o. Pio i św. Jana Pawła II. Od bardzo dawna moim wielkim pragnieniem było wydać je w postaci książkowej. Rozmawiając niegdyś z ks. Augustynem Łyko z parafii św. Barbary w Tarnobrzegu, katechetą w szkole, w której uczę, myśl o publikacji tych tekstów dojrzała – to on wtedy namówił mnie do wydania książki mówiąc, że „książka to jest zawsze książka””. W trakcie spotkania oprawę muzyczną zapewni Leopold Miłkowski.  
  • 15 lutego 2020 (sobota)

    Wernisaż „I CIĄGLE WIDZĘ ICH GROBY…”

    Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega zaprasza na wernisaż wystawy „I CIĄGLE WIDZĘ ICH GROBY…” Cmentarz Żydowski w Łodzi w litografiach Witolda Warzywody Sobota, 15 lutego, godz. 16.00, Zamek Tarnowskich w Dzikowie ul. Sandomierska 27 Wystawa czynna do końca marca. Witold Warzywoda urodzony w 1956 roku w Łowiczu. W latach 1976-1981 studiował w PWSSP (obecnie ASP im. Władysława Strzemińskiego) w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Dyplom w zakresie grafiki warsztatowej uzyskał w Pracowni Technik Litograficznych prof. Jerzego Grabowskiego, aneks w Pracowni Technik Drzeworytniczych prof. Andrzeja Bartczaka oraz w Pracowni Rysunku prof. Leszka Rózgi. Profesor nadzwyczajny łódzkiej ASP, od 2004 roku pełni funkcję kierownika Pracowni Technik Litograficznych macierzystej uczelni. Specjalizuje się w druku płaskim, od lat zajmuje się głównie litografią barwną. Jest autorem, redaktorem i wydawcą licznych publikacji artystycznych i literackich. Od 20 lat jest kuratorem Galerii Amcor w Łodzi. Prezentował prace na 41 wystawach indywidualnych i uczestniczył w ponad 200 wystawach zbiorowych i konkursach graficznych w kraju i za granicą, m.in. w: Łodzi, Toruniu, Krakowie, Toronto, Katowicach, Gdańsku, Malborku i Wilnie. Ważniejsze nagrody: Nagroda im. Henryka Grohmana przyznana w 2012 roku w Łodzi, nagroda na I Międzynarodowym Biennale Litografii Krajów Nadbałtyckich w Nidzicy, nagroda za całokształt osiągnięć artystycznych przyznana przez Prezydium Oddziału PAN w Łodzi i Konferencję Rektorów Wyższych Uczelni Łodzi. Artysta otrzymał także 8 nagród Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Historii Miasta Łodzi, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi, Biblioteki im. J. Piłsudskiego w Łodzi, Muzeum Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Łodzi, Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi, Stołecznym i Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Warszawie, Biurach Wystaw Artystycznych w Łodzi, Toruniu, Radomiu, Białej Podlaskiej, Piotrkowie Trybunalskim, Kielcach, Cul-des-Sarts w Couvin, Muzeum Exlibrisu w Malborku, a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Ważniejsze cykle graficzne: Kalendarz (1980-83), Bałucki Rynek (1982),Kamienie (1985-86), Portrety (1987), Rozmyślanie o jesieni (1991-94), Upadłe Anioły (1993-98), Obiekty, Cytaty z Biblii (2003-2005). Prezentowany na wystawie cykl graficzny zatytułowanyCmentarz Żydowski w Łodzi powstał w latach 1982-86. Ta największa obszarowo, licząca 42 ha nekropolia żydowska w Polsce powstała w 1892 roku. W momencie założenia był największym cmentarzem żydowskim w Europie. Na cmentarzu pochowanych jest około 230 tysięcy osób, w tym 45 tysięcy zmarłych i zamordowanych w okresie okupacji niemieckiej. Dominują tu nagrobki w kształcie macewy, choć kwatery znajdujące się przy głównej alei to grobowce rodzinne. Wśród nich najbardziej monumentalny grobowiec-mauzoleum Izraela Poznańskiego. Spotkać tu można także grobowce innych łódzkich przemysłowcówKatsenbergów, Kohnów, Prussaków,Rosenblattów czy Silbersteinów. Tytuł tarnobrzeskiej wystawy, zaczerpnięty został z wiersza Stanisława Wyspiańskiego i nawiązuje do słynnej wystawy z kwietnia 1996 roku „I ciągle widzę ich twarze…”, w warszawskiej Zachęcie, przygotowanej przez Fundację Shalom.